Op de helft!

Donderdagmiddag 29 oktober. Het is 33 graden en het zonnetje doet goed zijn werk. We zijn onderweg van Kampot (Cambodja) naar Ha Tien (Vietnam). Voor ons staat een minivan die veel te klein is om de aanwezige 15 mensen mee te vervoeren. Máár.. in Azië kan alles, veiligheid staat hier niet bepaald op nummer 1. Je ziet iedereen al naar elkaar kijken en men weet wat er gaat gebeuren. De komende 2 uur worden doorgebracht als sardientjes in een blik of als een NS-reiziger in een te kleine trein op een gemiddelde winterse dag in Nederland.

Het is even vloeken, maar als iedereen zit en we tien minuten onderweg zijn, krijg ik een glimlach op mijn gezicht als ik mij bedenk waar ik mij in godsnaam druk om maak.. als ik door het raampje naar buiten kijk, zie ik het zonnetje schijnen op de rijstvelden die reiken tot aan de bergen aan de horizon, een horizon die verder gevuld wordt met tropische bomen en houten huisjes met grote buffels in de 'voortuin'. Nog even genieten van het laatste stukje Cambodja!

Inmiddels zijn we precies op de helft van onze reis. 57 van de 114 dagen zijn al voorbij. Bali, Noord-Thailand, Laos en Cambodja hebben we inmiddels achter ons gelaten. De komende weken reizen we nog door Vietnam en het zuiden van Thailand. De laatste keer dat ik een blog schreef, waren we drie weken onderweg en was ik gebleven bij het plaatsje Pai in het noorden van Thailand.

Onder reizigers is bekend dat de reis van Chiang Mai naar Pai, een helse rit is met een minivan over een redelijk slechte weg met 762 (haarspeld)bochten door de bergen. Het viel me uiteindelijk wel mee, al was ik wel blij dat we af en toe stopten om de benen te strekken.

Pai is een heerlijk relaxed dorpje met een prachtig landschap met bergen en uitgestrekte graslanden. Ik heb samen met de twee canadezen Mark en Conrad scooters gehuurd en zijn naar verschillende watervallen, natuurgebieden, hotsprings en grotten gereden. Erg relaxed om op je eigen tempo overal rond te kijken, en dat je kan doen wat je wilt.

Na tien dagen in Chiang Mai en Pai geweest te zijn, kwam Peter weer terug uit zijn meditatiecursus en zijn we doorgereisd naar Chiang Rai. Daar één dagje gebleven om de witte tempel te bezoeken. Erg bijzonder, omdat alle tempels hier van goud zijn. Daarnaast moest je ook eerst langs het kwade (een brug met soldaten, en een vijver vol schedels en grijpende handen), om bij het goede te komen (de tempel en de boeddha). In de tempel waren er schilderingen te zien van het kwaad (eigenlijk alles wat westers was, van de aanslag op 9/11 tot Hello Kitty). Daarboven zag je dan de boeddha die op al het kwade neerkeek.

Daarna doorgereisd naar Laos, waar we Mark weer ontmoeten die ook graag 'The Gibbon Experience' wilden doen. Een driedaagse trekking door het Nham Kha National Park.

Wat een onvergetelijke ervaring! Hiken door de jungle, slapen in boomhutten op 40 meter hoogte en ziplinen om van boomhut naar boomhut te gaan of om gewoon even 500 meter over/door de jungle te vliegen en te genieten van het prachtige uitzicht! Jullie hebben vast wel het filmpje op mijn facebookpagina gezien.

Het enige nadeel van de jungle zijn sommige beestjes.. als het geregend had moesten we de bloedzuigers van ons aftrekken en een keer had ik een rat in mijn bed toen ik wilde gaan slapen, maar ach.. dat hoort er allemaal bij in de jungle;).

Helaas hebben we tijdens de trekking geen gibbons gezien, maar wel makaken, een andere apensoort. The gibbon experience was zeker één van de hoogtepunten van mijn reis tot nu toe.

Daarna met de slowboot van Huay Xai naar Luang Prabang. Deze toch duurt twee dagen en gaat door de mooie landschappen van Laos. In Luang Prabang hebben we watervallen bezocht (de mooiste die ik tot nu toe gezien heb), en zijn we gaan bowlen. Ja.. bowlen in Laos! Dit is de enige plek waar 's avonds na 23u nog bier te koop is, waardoor er heel veel backpackers op af komen.

Volgende dag met Anne-Claire en Jiske, die we ontmoet hebben op de nightmarket (waar je voor een eurootje je bord helemaal vol kon scheppen met allerlei noodles, rijst, groenten etc.), doorgereisd naar Vang Vieng.

Vang Vieng staat bekend om zijn outdoor activiteiten, waaronder tuben. Dat is met een rubberen band over de rivier dobberen, met aan de kant allemaal barretjes met muziek waar je kan stoppen om bier te drinken.

Omdat wij al 's ochtends gingen, waren er maar twee barretjes open, maar alsnog was het erg leuk om te doen!

's Middags de bus gepakt naar Vientiane, de hoofdstad van Laos waar de Franse invloeden nog goed te zien zijn.

Midden door de stad loopt een straat vergelijkbaar met de Champs-Élysées met een soort van Arc D'triomphe. Deze is gebouwd met geld van de Amerikanen, terwijl dat geld eigenlijk bedoeld was voor het aanleggen van een vliegveld. Tegenwoordig dient het als een toeristische attractie met een mooi uitzicht over de stad.

Omdat een visum aanvragen twee dagen duurden, zijn we iets langer in Vientiane gebleven dan we eigenlijk wilden. Nu hadden we nog tijd om naar een buddhapark te gaan net buiten de stad, zijn we naar het nationaal museum van Laos geweest en zijn we naar COPE geweest, een organisatie die zich inzet voor mensen met een lichamelijke beperking. Dit is voortgekomen uit de Vietnamoorlog, waarbij veel mensen getroffen werden door bommen en daardoor een arm of been kwijtraakten. Nog steeds vallen er veel slachtoffers omdat 30% van de gegooide bommen nog niet ontploft zijn. De Amerikanen bombardeerden Laos, zodat het voor de Vietnamezen moeilijker werd om door te stomen naar andere landen. Hierdoor is Laos het meest gebombardeerde land ter wereld.

Na deze culturele middag dan eindelijk onze paspoorten met visum voor Vietnam terug!

De volgende ochtend de bus richting het kleine dorpje Khonglor, waar de Khonglor Caves liggen. Het is een plek in Laos waar nog niet veel toeristen komen, ondanks dat het wordt aangeraden in de Lonely Planet. Ik begrijp waarom het in de LP staat, de omgeving is er echt prachtig.

De volgende ochtend naar de Konglor Caves. Ik heb nog nooit zo'n grote grot gezien. We moesten met een boot de grot in, waar we halverwege uitstapten om een stuk van de grot lopend te bekijken. Daarna weer verder met de boot voor de tocht van maar liefst 7,5 km. Daar zijn de grotten in Valkenburg helemaal niks bij..

Dat een afgelegen dorpje was, bleek toen we 's middags de bus wilde pakken naar de volgende stad. Mensen spraken bijna geen Engels en wisten ons niet te vertellen of er een bus kwam en Wifi was er ook niet. Gelukkig was er een Nederlands stel die dezelfde kant op wilden als ons. Uiteindelijk ging er een soort Tuk-Tuk richting de highway, waar dan weer een andere bus zou gaan.. heel vaag allemaal, maar we waren in ieder geval weer onderweg. Na de overstap op een veel te volle local bus, na een paar uur aangekomen in Thakhek, waar we een busticket kochten naar Pakse. Een reis van ruim 7 uur, en het was al 16.45.. In deze bus zaten naast alleen maar locals ook weer twee Nederlanders, waardoor het nog een beetje een leuke reis werd. Rond 01.00 kwamen we aan in Pakse, en dan nog met zes Nederlanders proberen een slaapplek te vinden.. Gelukkig was er nog een hotelletje open in dit verder slapende stadje.

De volgende ochtend doorgereisd naar the 4000 islands. De naam zegt het al, een plek met heel veel eilanden. We hadden er veel goede verhalen over gehoord, waardoor de verwachtingen best hoog waren. Dit viel uiteindelijk een beetje tegen. Het was er relaxed, maar niet heel bijzonder. 's Avonds kwamen we Anne-Claire en Jiske (met nog een paar andere) weer tegen waarmee we een goed feestje gehouden hebben in de plaatselijke kroeg. Na iets te veel local whiskey en bier, goed dronken naar onze bungalow gegaan. De fietstrip over de eilanden viel goed tegen de volgende ochtend..

De dag daarna zijn we doorgereisd naar Siem Reap, Cambodja. Een 8 uur durende reis, die vooral lang duurde vanwege de grenscontrole en omdat we in Cambodja twee keer van bus moesten verwisselen. Tevens leek de weg vlak na de grens meer op een maanlandschap dan een weg waar je met een bus overheen kan.

Ook in deze bus zaten weer Nederlanders (ze zitten echt overal). Met een van deze Nederlandse meiden, Florien,
hebben we uiteindelijk twee dagen lang de tempels bezocht. De eerste dag hebben we veel kleine tempels bezocht en de tweede dag de grote tempels.

Met de Batmobiel van Mister Kak werden we twee dagen rondgereden van tempel naar tempel. Dat we de tweede dag Angkor Wat bij zonsopkomst wilde zien, maakte Mister Kak niet uit. Om 05.00u stond hij glimlachend voor ons hostel, en dat voor 15$ per dag..

De tempels waren echt indrukwekkend, vooral Angkor Wat was mooi, maar ook Phra Thom uit de film 'the tomb raider' was erg vet.

Vervolgens zijn we via Battambang naar Pnomh Penh gereisd. In Battambang was niet veel te doen, alleen de Killing Cave (uit de tijd van Pol Pot) en de Bat-cave waren bijzonder. Uit de Bat-cave kwamen tegen zonsondergang meer dan een miljoen vleermuizen naar buiten, echt heel bizar. 's Avonds nog naar een cambodiaans circus geweest, een project waarbij kansarme kinderen worden opgeleid. Het was een leuke show met veel acrobatiek en dans.

In Pnomh Penh hebben we de Killing Fields bezocht en de s21 Tuol Sleng gevangenis. Een zwarte bladzijde uit de geschiedenis van Cambodja. Drie van de acht miljoen cambodianen werden vermoord door Pol Pot en zijn Khmr-leger, omdat ze een superieure staat wilden. De gevangenis was indrukwekkend. Er werden foto's tentoongesteld van overleden gevangenen, martelwerktuigen en schilderijen waarop te zien was hoe mensen gemarteld werden. De gids die zelf ook veel familieleden verloor in die tijd, maakte het verhaal nog veel indrukwekkender. Daarna door naar de Killingfields. Dit was misschien nog wel indrukwekkender dan de gevangenis. Er waren massagraven, botten en kledingstukken die nog uit de grond omhoogstaken omdat er nog zoveel mensen begraven liggen, en er was een killingtree. Een boom die gebruikt werd om onder toeziend oog van de moeder, babies tegenaan dood te slaan. Door de verhalen die verteld werden door de koptelefoon, was het echt een hele lugubere ervaring om daar rond te lopen. Daar zijn eigenlijk geen woorden voor..

Na deze heftige dag werd het tijd voor wat ontspanning.. op naar Koh Rong! Een tropisch eiland voor de kust van Cambodja. Daar hebben we even heerlijk twee dagen in de zon gelegen, gevaren, gesnorkeld en lekker gegeten en gedronken. Daarna naar Koh Rong Samloem, een eilandje verderop waar de Fullmoon party was. Dit eiland was eigenlijk nog beter dan Koh Rong. We hadden een bungalow aan het strand, je kon zo de zee in lopen. 's Avonds de fullmoonparty! Net toen we wilden vertrekken barstte er een enorm noodweer los. Met een flinke groep Nederlanders zijn we uiteindelijk naar de party gegaan. Onderweg naar het feestje kwamen we langs een verjaardag waar we nog even mee gingen feesten met de locals. Die vonden het geweldig dat we langskwamen en vonden het jammer dat we weer weg gingen.. De fullmoon party was een goed feestje. Lekker met neonverf elkaars gezichten volkladderen en veel bier drinken.

De volgende ochtend alweer vroeg uit de veren om door te reizen naar Kampot, waar we een scooter hebben gehuurd om naar het Bokor National Park te rijden. Een berg van ongeveer 1000 meter hoog met allemaal verlaten gebouwen, waaronder een casino, een kerk en een paar huizen.

Daarna doorgereisd naar Vietnam. Momenteel zitten we op het tropische eiland Phu Quoc, het grootste eiland van Vietnam. Hier gaan we even een paar dagen genieten van het strand e.d. voordat we de ruim 2000km lange reis van Ho Chi Minh City naar Hanoi gaan maken.

Zoals jullie merken maken we een hoop mee, maar genieten we vooral! Ik weet nog niet wanneer mijn volgende blog gaat verschijnen, maar ik denk over een week of vier/vijf als we Vietnam verlaten hebben en op een strand in Zuid-Thailand liggen..

Groetjes!